സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവ ഓർമ്മകൾ

കാഞ്ഞങ്ങാട് വച്ച് സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവം അതിഗംഭീരമായി നടന്നു വരികയാണല്ലോ? 14 റവന്യു ജില്ലകളിൽ നിന്ന് 293 ഇനങ്ങളിലായി പതിനായിരക്കണക്കിന് മിടുക്കൻമാരും, മിടുക്കികളും മാറ്റുരക്കുന്ന ഏഷ്യയിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ കലോത്സവം. ഏറെ ഗൃഹാതുരത്വമുണർത്തുന്ന ഒന്നാണ് എനിക്ക് ഓരോ വർഷത്തെയും സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവം. എന്റെ സ്ക്കൂൾ ജീവിതത്തിനിടയിൽ 2 തവണ ഈശ്വരകൃപയാൽ ഈ കലാ മാമാങ്കത്തിൽ പങ്കാളിയാകാൻ അവസരം ലഭിച്ചിരുന്നു. 1984 ൽ കോട്ടയത്ത് വച്ച് നടന്ന 24ാമത് സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിലും, 1986 ൽ തൃശൂർ വച്ച് നടന്ന 26ാമത് സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിലും.

അന്നൊക്കെ അതാത് വിദ്യാഭ്യാസ ജില്ലകളിൽ ഒന്നാമതെത്തുന്നവരാണ് സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ പങ്കെടുത്തിരുന്നത്. അതായത് 31 പേർ. ഇന്നത്തെപ്പോലെ അന്ന് അപ്പീലുകളുമായി മത്സരത്തിനെത്തുന്ന പ്രവണത തീരെ ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ പറയണം. സ്വർണക്കപ്പ്‌, കലാ പ്രതിഭ, കലാതിലകം എന്നിവ നടപ്പിലാക്കിയ 1986 സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവം മുതലാണ് കൗമാര കേരളത്തിന്റെ കലാമാമാങ്കത്തിൽ കല്ലുകടി തുടങ്ങിയത്.

1984 ലെ സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നതിനായി കോട്ടയത്തേക്ക് പോകാൻ ഞങ്ങളെല്ലാം ആലപ്പുഴയിലെ ഒരു കോൺവെന്റ് സ്ക്കൂളിൽ…സെന്റ് ജോസഫ്സ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു….. ഒത്തു കൂടിയത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. ഞാനന്ന് 8ലാണ്. എന്റെ കൂടെ അച്ഛൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. പൊതുവായി കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ച ശേഷം അദ്ധ്യാപകർ ഞങ്ങളെയെല്ലാം ബോട്ട് ജട്ടിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. അന്ന് പെൺകുട്ടികളുടെ വിഭാഗം പ്രസംഗ മത്സരത്തിന് ആലപ്പുഴയെ പ്രതിനിധീകരിച്ചിരുന്നത് പിന്നീട് കേരള യൂണിവേഴ്സിറ്റി യൂണിയൻ ചെയർപേഴ്സൻ ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ബിച്ചു എക്സ് മലയിൽ ആയിരുന്നു. ആൺകുട്ടികളുടെ വിഭാഗത്തിൽ ഞാനും.

ബോട്ട് ജട്ടിയിൽ നിന്ന് പ്രത്യേകം റിസർവ് ചെയ്ത ബോട്ടിൽ കാഴ്ചകൾ കണ്ട് കൊണ്ട് കോട്ടയത്തേക്കുള്ള ആ യാത്ര അവിസ്മരണീയമായിരുന്നു. ഞാൻ ഓർക്കുന്നു, ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ചിത്രകലാ അദ്ധ്യാപകൻ ഇതിനിടയിൽ വിവിധ ദൃശ്യങ്ങൾ കാണിച്ച് അവ എങ്ങനെ ചിത്രീകരിക്കണമെന്ന് ചിത്രരചനാ മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്ന വിദ്യാർത്ഥീ വിദ്യാർത്ഥിനികൾക്ക് പറഞ്ഞ് കൊടുത്ത് കൊണ്ടിരുന്നത്.

കോട്ടയത്തെത്തി രജിസ്ട്രേഷൻ പൂർത്തിയാക്കി ആലപ്പുഴ ടീമിന്റെ ക്യാമ്പിൽ കഴിയുന്നവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി. എനിക്ക് നാലാം ദിവസം മാത്രമാണ് മത്സരമെന്നതിനാൽ ഞാനും അച്ഛനും കടുത്തുരുത്തിയിലെ തറവാട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി. അതിനിടയിൽ വർണശബളമായ ഘോഷയാത്ര ആരംഭിച്ചിരുന്നതിനാൽ ഏറെ പണിപ്പെട്ട്, രാത്രി വൈകിയാണ് ഞങ്ങൾ കടുത്തുരുത്തി എത്തിയത്.

നാലാം ദിവസം. നേരത്തേ തന്നെ മത്സരവേദിയിൽ എത്തി. എന്നെപ്പോലെ 30 പേർ. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തും, മനസിലും ടെൻഷൻ. തെറ്റി, ഒരാളുടെ ഒഴികെ. തലേക്കൊല്ലത്തെ ഒന്നാം സ്ഥാനക്കാരനായ, അക്കൊല്ലം അഖില കേരള ബാലജന സഖ്യത്തിന്റെ പി.സി.അലക്സാണ്ടർ എൻഡോവ്മെന്റ് പ്രസംഗ മത്സരത്തിൽ സംസ്ഥാന തലത്തിൽ ഒന്നാമനായ തിരുവല്ല എം.ജി.എം ഹൈസ്ക്കൂളിലെ പത്താം ക്ലാസുകാരൻ ആർ. സുരേഷ് കുമാർ ആയിരുന്നു അത്. ഞങ്ങളെയെല്ലാം ദൂരെ ഒരു ഹാളിൽ കൊണ്ടു പോയി ഇരുത്തി. ഓരോരുത്തരെയായി വിളിച്ച് വിഷയം നൽകാൻ കൊണ്ടുപോയി. ഒടുവിൽ എന്റെ ഊഴം വന്നു.

“ഭാരതത്തിന്റെ അഖണ്ഡത നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ”… വിഷയം കണ്ടതും അതിന് മുമ്പൊരിക്കലും തോന്നാത്ത ചിന്തകളാണ് എന്റെ മനസിലേക്ക് വന്നത്. ഇതാ, അവസാനത്തെ കടമ്പക്ക് മുന്നിൽ ഞാൻ നിൽക്കുന്നു. അഞ്ച് മിനിട്ട്, അഞ്ചേയഞ്ച് മിനിട്ട്… അത് ശരിയായാൽ… ഇന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോൾ അനാവശ്യമായി, അസ്ഥാനത്ത് കടന്ന് വന്ന ഫലേച്ഛയെ ഞാൻ പഴിക്കുന്നു. അന്ന് ശാന്തമായി, പക്വമായി ഞാൻ ചിന്തിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ

വേദിയിലെത്തിയപ്പോൾ വിധികർത്താക്കൾക്കൊപ്പം വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രി ശ്രീ.ടി.എം. ജേക്കബും. പിന്നീടാണറിഞ്ഞത് അദ്ദേഹം പണ്ട് കോതമംഗലം വിദ്യാഭ്യാസ ജില്ലയെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ പ്രസംഗ മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ട് എന്ന്. വിധികർത്താക്കളിൽ ശ്രീ. ചിത്രൻ നമ്പൂതിരിപ്പാട് ഉണ്ടായിരുന്നതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. പതിനെട്ടാമതോ മറ്റോ ആണ് ഞാൻ പ്രസംഗിച്ചത്. റിസൽട്ട് പിറ്റേന്നേ വരൂ എന്ന് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ തിരികെ കടുത്തുരുത്തിക്ക് പോയി. പിറ്റേന്ന്… ഇന്നും ഞാൻ ഓർക്കുന്നു…. മുഖ്യ വേദിയിൽ നിന്നുയർന്ന അനൗൺസ്മെന്റ്.. “ആൺ കുട്ടികളുടെ പ്രസംഗ മത്സരം… ഫസ്റ്റ് പ്രൈസ് വിത്ത് ഏ ഗ്രേഡ്..ആർ.സുരേഷ് കുമാർ, എം.ജി.എം ഹൈസ്ക്കൂൾ തിരുവല്ല, സെക്കന്റ് പ്രൈസ് വിത്ത് ഏ ഗ്രേഡ്..ആർ.ശ്രീരാജ്, സെന്റ് അഗസ്റ്റിൻസ് ഹൈസ്കൂൾ, അരൂർ”…. ഞാൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടിയ നിമിഷങ്ങൾ. വൈകിട്ട് വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് സർട്ടിഫിക്കറ്റും ട്രോഫിയും ഏറ്റ് വാങ്ങി. പാതിരാത്രി വീട്ടിലെത്തി ഗേറ്റിൽ മുട്ടി, ഗേറ്റ് തുറക്കാൻ അമ്മ വരുമ്പോൾ അച്ഛൻ അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു…. “അവൻ ജയിച്ചു”.

നേരം വെളുക്കും മുമ്പേ മംഗളം കലാ സാഹിത്യ വേദിയുടെ കലോത്സവത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ ആലപ്പുഴക്ക്. അവിടെ ചെന്ന് പേപ്പറുകൾ വാങ്ങി… എല്ലാത്തിലും വാർത്തയുണ്ട്. രാത്രി വൈകി വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ അന്ന് തൃശൂർ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിൽ പഠിച്ചിരുന്ന ചേട്ടനുണ്ട് കിടന്നുറങ്ങുന്നു. അച്ഛൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു… “ഞാനവനോട് പറഞ്ഞതല്ലേ എപ്പോഴും ഇങ്ങോട്ട് ഓടി വരേണ്ടന്ന്”. അമ്മയുടെ മറുപടി…” ഉണ്ണിക്ക് സമ്മാനം കിട്ടുമ്പോൾ ഞാൻ വരണ്ടേന്ന് അവൻ ചോദിച്ചു”. പിറ്റേന്ന് മാതൃഭൂമി പത്രത്തിൽ എന്റെ പടം ആദ്യം കണ്ടതും ചേട്ടനാണ്. രസമതല്ല, എന്നെ തോൽപ്പിച്ച സുരേഷ് കുമാർ പിന്നീട് മദ്രാസ് 1IT യിൽ Btch ന് ചേട്ടന്റെ ജൂനിയറായിരുന്നു, സന്ദർഭവശാൽ അന്നത്തെ മത്സരത്തെക്കുറിച്ച് അവർ സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു.

അന്ന് ആ യുവജനോത്സവ വേദിയിലെ മറ്റ് ചില വിജയികൾ ആരൊക്കെയായിരുന്നു എന്നോ? ചലച്ചിത്ര നടൻ വിനീത്, തൃപ്പൂണിത്തുറ മുൻ ചെയർപേഴ്സൺ രഞ്ജിനി, ശാസ്ത്രീയ സംഗീത വിദ്വാൻ ശങ്കരൻ നമ്പൂതിരി, നാദസ്വര വിദ്വാൻ മുരുകദാസ്, മൃദംഗ വിദ്വാൻ അനന്തകൃഷ്ണൻ.. വിധികർത്താക്കളായി ശ്രീ. വൈലോപ്പിള്ളി ശ്രീധരമേനോൻ , ശ്രീ. ചെമ്മനം ചാക്കോ, ശ്രീ.എം.പി.മന്മഥൻ, ശ്രീ. ജോസഫ് കൈമാപ്പറമ്പൻ, ശ്രീ. കെ.കെ. തോമസ്, ശ്രീ. കോട്ടയം പുഷ്പ നാഥ്….

35 കൊല്ലങ്ങൾക്കിപ്പുറവും കോട്ടയത്തെ ആ യുവജനോത്സവം എന്നെ ആവേശഭരിതനാക്കുന്നു. കാഞ്ഞങ്ങാട് പ്രതിഭയുടെ മാറ്റുരയ്ക്കുന്ന കൊച്ച് കൂട്ടുകാർക്ക് എല്ലാ ആശംസകളും

പ്രസംഗകല.. അനുഭവ പാഠങ്ങൾ 2

മുന്നൊരുക്കം

ആദ്യമായി പ്രസംഗ മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുക്കുമ്പോൾ പ്രസംഗകലയെക്കുറിച്ച് ഒരു ധാരണയും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 74 മുതൽ 79 വരെയുള്ള കൊച്ചി വാസം എന്നെ എന്തും ഏതും വായിക്കുന്ന സ്വഭാവക്കാരനായി മാറ്റിയത് കൊണ്ട് സത്യത്തിൽ 5 മിനിറ്റ് മുമ്പ് “ബോധനമാദ്ധ്യമം മലയാളമോ, ഇംഗ്ലീഷോ” എന്ന വിഷയം കിട്ടിയപ്പോൾ ഒരു പരിഭ്രമവും എനിക്ക് തോന്നിയില്ല എന്നത് വാസ്തവം. പക്ഷേ അത് പോരല്ലോ? അച്ഛൻ എനിക്ക് പ്രൊഫ. ഹരീന്ദ്രനാഥക്കുറുപ്പിന്റെ ‘നിങ്ങൾക്കും പ്രസംഗകനാകാം’ എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ജൂനിയർ, സീനിയർ പതിപ്പുകൾ വാങ്ങിത്തന്നു. വിവിധ വിഷയങ്ങളിൽ തയ്യാറാക്കപ്പെട്ട പ്രസംഗങ്ങളുടെ സമാഹാരങ്ങളായിരുന്നു അവ.

ഞാനാ പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചു നോക്കി. പക്ഷേ അവ അതേപടി പഠിച്ചവതരിപ്പിക്കുന്നതിൽ കാര്യമില്ല എന്നെനിക്കു തോന്നി. പകരം എന്റെ വായന വിപുലീകരിക്കുന്നതിനും, വിവിധ വിഷയങ്ങളിൽ നോട്ട്സ് കുറിച്ചു വയ്ക്കുന്നതിനും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. നോട്ട്സ് യഥാവസരത്തിൽ പുതുക്കുന്നതിനും ഞാൻ മറന്നില്ല. ഇതൊക്കെ കൊണ്ടു തന്നെ തൽക്ഷണ പ്രസംഗത്തിൽ സജീവമായിരുന്ന കാലത്ത് എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല.

എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ പ്രസംഗ മത്സരങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുന്ന കുട്ടികൾ ആദ്യമായി ചെയ്യേണ്ടത് തങ്ങളുടെ വായനാശീലം വർദ്ധിപ്പിക്കുക എന്നതാണ്. പത്രങ്ങൾ, പുസ്തകങ്ങൾ, വാരികകൾ…. കൈയിൽ കിട്ടുന്നതെന്തും, ത്യാജ്യ ഗ്രാഹ്യ വിവേചനബുദ്ധിയോടെ, വായിക്കുക. വായിച്ചതിൽ കൊള്ളാമെന്ന് തോന്നുന്നതെന്തും…. കവിതാ ശകലമോ, കഥയിലെ വരിയോ, ലേഖനത്തിലെ ഉള്ളടക്കമോ എന്തും… ഒരു പുസ്തകത്തിൽ ഭാവിയിൽ ഉപയോഗപ്പെടേണ്ടതിലേക്ക് കുറിച്ചിടുക. മാദ്ധ്യമങ്ങളിലെ ചർച്ചകൾ നല്ലവ തെരഞ്ഞെടുത്തു കാണുക. പ്രസക്തമെന്ന് തോന്നുന്ന വിഷയങ്ങൾ തെരഞ്ഞെടുത്ത് സ്വയം വിശകലനം ചെയ്യുക. മുതിർന്നവരോട് ചർച്ച ചെയ്ത് സ്വന്തം വിശകലനങ്ങളിലെ പോരായ്മകൾ തിരുത്തുക. നല്ല പ്രസംഗങ്ങൾ, സാനു മാഷിനെ പോലെയുള്ളവരുടെ, തേടിപ്പിടിച്ചു കേൾക്കുക. ഇത്രയുമെങ്കിലും ചെയ്താൽ പ്രസംഗ മത്സരങ്ങൾക്കായുള്ള ശരിയായ മുന്നൊരുക്കമായി എന്നുറപ്പിക്കാം. മറ്റുള്ളവർ എഴുതിയ പ്രസംഗങ്ങൾ കാണാതെ പഠിക്കുക മാത്രം ചെയ്താൽ, ഒരിക്കലും നിങ്ങൾ ഒരു നിലവാരമുള്ള പ്രസംഗകൻ ആകാൻ പോകുന്നില്ല എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം.

ഇത്രയും മുന്നൊരുക്കത്തെപ്പറ്റി. 5 മിനിറ്റ് നേരത്തെ ഒരു തൽക്ഷണ പ്രസംഗത്തിന് 10 നിർണായകമായ മിനിറ്റുകൾ ഇനിയുമുണ്ട്. വിഷയം കിട്ടിയ ശേഷമുള്ള 5 മിനിറ്റും, പ്രസംഗത്തിന് അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള 5 മിനിറ്റും. ഈ 10 മിനിറ്റ് എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നതിൽ എന്റെ കാഴ്ചപ്പാട് അടുത്ത തവണ

പ്രസംഗകല…. അനുഭവ പാഠങ്ങൾ

ആമുഖം

സ്ക്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഏറ്റവും ഭയന്നിരുന്നത് മൂന്ന് ക്ലാസുകളാണ്. ഡ്രിൽ, ഡ്രോയിംഗ്, മ്യൂസിക്. ഇത് മൂന്നിലും ഒരഭിരുചിയും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഏറ്റവും മോശം വിദ്യാർത്ഥിയും ആയിരുന്നു ഞാൻ. അത് കാരണം അദ്ധ്യാപകരുടെയും, സഹപാഠികളുടെയും പരിഹാസത്തിനും കടുത്ത അവജ്ഞയ്ക്കും ഞാൻ നിരന്തരം പാത്രീഭവിച്ചിരുന്നു. ഡ്രിൽ പീരീഡിൽ ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്യാപകൻ….. അദ്ദേഹം ഒരു എക്സ് സർവീസ് മാൻ കൂടിയായിരുന്നു….. കടുത്ത വ്യായാമമുറകൾ ചെയ്യാനാകാതെ വലയുന്ന എന്നെ ‘ ഇളകട്ടടാ നിന്റെ പിത്തം’ എന്ന് പറഞ്ഞ് കളിയാക്കുമായിരുന്നു. സമാന അനുഭവങ്ങളായിരുന്നു ഡ്രോയിംഗ് ക്ലാസിലും, മ്യൂസിക് ക്ലാസിലും. സാധാരണ ഒന്നിലും കോപിക്കാത്ത, റിട്ടയേർഡ് ഡ്രോയിംഗ് അദ്ധ്യാപകൻ ആയിരുന്ന, എന്റെ അപ്പൂപ്പൻ എന്റെ വരകളുടെ അഭംഗി കണ്ട് എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു.

ആറിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ സ്ക്കൂളിൽ പതിവ് പോലെ യുവജനോത്സവ മത്സരങ്ങൾ പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. 5 ൽ എന്റെ മലയാളം അദ്ധ്യാപികയായിരുന്ന ഭാരതിയമ്മ ടീച്ചറും, 6 ലെ എന്റെ ക്ലാസ് ടീച്ചറും, മലയാളം അദ്ധ്യാപകനുമായിരുന്ന ചാണ്ടപ്പിള്ള സാറും പ്രസംഗ മത്സരത്തിന് പേര് കൊടുക്കാൻ എന്നെ നിർബന്ധിച്ചു. അങ്ങനെ മടിച്ച്, മടിച്ച് ഞാൻ പ്രസംഗത്തിനും, പദ്യപാരായണത്തിനും പേര് നൽകി. 5 മുതൽ 10 വരെ ക്ലാസിലെ വിദ്യാർത്ഥികൾ മാറ്റുരച്ച പ്രസംഗ മത്സരത്തിൽ ഞാൻ ഒന്നാം സ്ഥാനവും, പദ്യപാരായണത്തിൽ രണ്ടാം സ്ഥാനവും നേടി. എന്റെ വിദ്യാർത്ഥി ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ച സംഭവമായിരുന്നു അത്. അദ്ധ്യാപകർ കൂടുതൽ ഗൗരവത്തോടെ എന്നെ കാണാൻ തുടങ്ങി. ഹിന്ദി അദ്ധ്യാപകനും, സാഹിത്യകാരനുമായിരുന്ന പ്രഭാകരൻ സാർ എനിക്ക് വായിക്കാൻ പുസ്തകങ്ങൾ തന്നു. ശ്രീ. സി.എൻ.ശ്രീകണ്ഠൻ നായരുടെ സാകേതം, ലങ്കാലക്ഷ്മി, കാഞ്ചനസീത, അത് പോലെ ശ്രീ. വി.ടി. ഭട്ടതിരിപ്പാടിന്റെ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അരങ്ങത്തേക്ക് ഒക്കെ ഞാൻ വായിച്ചത് അങ്ങനെയാണ്. അക്കൊല്ലം ജില്ലാ യുവജനോത്സവത്തിൽ എന്റെ സ്ക്കൂളിന് കിട്ടിയ ഒരേയൊരു പോയിന്റ് പ്രസംഗത്തിന് എനിക്ക് കിട്ടിയതായിരുന്നു.

അടുത്ത കൊല്ലം, അതായത് 7 ൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പ്രസംഗത്തിന് ജില്ലയിൽ മൂന്നാം സ്ഥാനം നേടി. 8 ൽ എത്തിയപ്പോൾ ജില്ലയിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനത്തോടെ സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അർഹത നേടി. 1984 ഫെബ്രുവരി മാസം കോട്ടയത്ത് വച്ച് നടന്ന സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ ആലപ്പുഴ ജില്ലയെ പ്രതിനിധീകരിച്ചു പങ്കെടുത്ത എനിക്ക് ആൺകുട്ടികളുടെ പ്രസംഗ മത്സരത്തിൽ A ഗ്രേഡോടെ രണ്ടാം സ്ഥാനം ലഭിച്ചു. എന്റെ സ്കൂളിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ആദ്യത്തെ സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവ സമ്മാനം. 1986 ൽ വീണ്ടും തൃശൂർ വച്ച് നടന്ന സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിലും എനിക്ക് രണ്ടാംസ്ഥാനം ലഭിച്ചു. എന്റെ അവസാന അവസരമായിരുന്നു അത്. സംസ്ഥാന തലത്തിൽ ഒരിക്കൽപ്പോലും ഒന്നാമതെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്ന ദു:ഖം എന്നെ പിന്തുടർന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു…. 2014 വരെ. അക്കൊല്ലം തിരൂർ വച്ച് നടന്ന CBSE മാനേജ്മെൻറ് അസോസിയേഷൻ സംസ്ഥാന കലോത്സവത്തിൽ എന്റെ മകൻ നിഖിൽ ശ്രീരാജ് 5 മുതൽ 7 വരെയുള്ള ക്ലാസുകളുടെ കാറ്റഗറിയിൽ ഇംഗ്ലീഷ് പ്രസംഗത്തിന് ഒന്നാം സ്ഥാനം നേടുന്നത് വരെ.

എന്റെ ഡ്രിൽ, ഡ്രോയിംഗ്, മ്യൂസിക് അദ്ധ്യാപകർ എന്നല്ല, സ്കൂളിലെ മുഴുവൻ അദ്ധ്യാപകരുടെയും നിർലോഭമായ പിന്തുണ പ്രസംഗ മത്സരത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നു. ഭയന്നിരുന്ന ക്ലാസുകൾ, അദ്ധ്യാപകർ അവർ പിന്നെപ്പിന്നെ എന്നെ സ്നേഹം കൊണ്ട് വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു. ഞാൻ അഭിഭാഷകനായ ശേഷം യാദൃച്ഛികമായി എന്റെ ഡ്രിൽ മാഷ് സർവീസ് കേസുമായി രാജേന്ദ്രൻ സാറിന്റെ ഓഫീസിലെത്തിയത് മറക്കാനാവാത്ത ഓർമ്മയാണ്. സ്ക്കൂളും, സഹപാഠികളും, അദ്ധ്യാപകരും… പകരം വയ്ക്കാനാവാത്ത ഓർമ്മയാണ്, കാലമാണത്.